چکيده
خانه مسکونی، در دورههاي مختلف تاریخی، سبکهاي متفاوتی را منطبق بر نيازهاي جامعه به خود دیده است. همانگونه که در ساختار فضایی آن، تغييرات عمدهاي مشاهده میشود، نحوه شکلگيري فضاهاي آن نيز تفاوت زیادي پيدا کرده است .اصل شفافيت در طول تاریخ معماري ایران، سير تکاملی را طی نموده و به نحوي در معماري قاجار، نهایت ظهور خویش را هویدا ساخته است. بررسی بناهاي بر جاي مانده از معماري دوران قاجار در استان مازندران نشان میدهد که این استان، یکی از نمونههاي برونگراي معماري تاریخی را داشته است که علاوه بر تعدد در کميت، تنوع فضایی زیادي نيز دارد. هدف تحقيق حاضر، بازشناخت ساختار شفافيت در سير معماري خانههاي تاریخی مازندران بوده است. با دستيابی به نحوه و چگونگی این شفافيت در معماري دوره قاجار، ساختار فضایی تبيين شده، بهصورت تطبيقی مورد مقایسه قرار میگيرد .این تحقيق، از نوع توصيفی-تحليلی بوده که جنبه توسعهاي و کاربردي نيز دارد. روش گردآوري اطلاعات نيز بهصورت کتابخانهاي و ميدانی بوده است. به این صورت که ابتدا بر اساس بررسی پيشينه تحقيق، عوامل مؤثر بر اصل شفافيت در معماري دوره قاجار، تبيين شد. سپس ،با استفاده از روش دلفی، این عوامل مورد آزمون تأیيد قرار گرفتند و در نهایت، با استفاده از روش اسپيس سينتکس و با استفاده از نرمافزارهاي دپس مپ، پازیک و آیزوویست، نتایج تحليل و مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که اواخر دوره قاجار، بالاترین حد شفافيت را در طرح معماري خانههاي تاریخی مازندران داشته است .
آنچه در این پست میخوانید
مقدمه
خانه، بهعنوان مهمترین گستره حضور و رشد انسان و همچنين اولين طرح و گستردهترین دستاورد در معماري که حجم بالایی از آن را به خود اختصاص داده است، به فراخور موضوع، بيشترین کاربري را براي انسان دارد. بنابراین، میتواند به بهترین وجه، بستر تبلور فرهنگ ایرانی- اسلامی و مؤلفههاي آن باشد [1]. معماري ایرانی، در یک سير تکاملی که در تاریخ چند هزار ساله معماري جهان دیده میشود، حرکتی به سوي کاستن ماده و افزایش فضا است [2]. دورههاي تاریخی، رابطه انسان با فضا….
